Osmanlı eğitim sisteminin en önemli müessesi olan Enderûn-ı Hümâyûn mektebi, eğitim tarihimizde nadide bir yere sahiptir. Osmanlı’nın kurduğu dünya nizamını daha iyi anlayabilmek için öncelikle incelenmesi gereken alanların başında eğitim gelir. Enderûn mektebi, Osmanlı Devleti’nin her kademesi için vasıflı insan yetiştirmek amacıyla kurulmuş bir müessesedir.

Enderûn, devamlı büyüyen devletin farklı din, dil ve kültürlere mensup kitlelerini idare edecek, bilgili ve kabiliyetli mülkî, askerî ve idarî kadroları oluşturmak amacıyla yüzyıllarca hizmet vermiş müstesna bir eğitim sistemidir.

Enderûn-ı Hümâyûn’a alınacak çocuklar devşirme usulüyle seçilir, öncelikle Müslüman Türk aileleri yanında Türkçeyi, İslâmî esasları ve adabı öğrenir, daha sonra Edirne, Galata Sarayı, İbrahim Paşa ve Manisa saraylarında bedenî ve ruhî kabiliyetlerini geliştirecek dersler ve talimler görürlerdi.

Hazırlık sarayında yetişen içoğlanları, Enderûn’da yeniden eğitimden geçtikten sonra, derece ve hizmet gruplarına göre farklı kadrolara ayrılırlardı.

Vasıflı insan ihtiyacını temin etmek için ırk veya kan bağı yerine Türk-İslâm kültürü ve disiplin temel prensipler olarak benimsenmiş ve yüzyıllarca kurallardan taviz verilmeden Enderûn talebeleri yetiştirilmiştir.